19 maart is de feestdag van Sint-Jozef. In 2016 publiceerden we een artikel over zijn leven als hoofd van de heilige Familie. Nu willen we het hebben over zijn zalige dood.

Algemeen wordt aanvaard dat Jozef ongeveer 30 jaar met de Verlosser van de wereld in hetzelfde huis gewoond heeft. Hij stierf volgens zuster Emmerick vijf maand vóór het doopsel van Jezus en hiermee begon officieel het openbaar leven. Tussen de dood van Jozef en het doopsel van Jezus viel de verhuizing van Jezus met Maria uit Nazareth naar Kafarnaüm. Jezus ondernam van Kafarnaüm uit, incognito menige reis door Palestina ter beoefening van liefdewerken, die Hij later wegens zijn ambt niet meer kon vervullen. Het was ook als een menselijk verkennen van het terrein van het apostolaat en van de mensen.

K. Emmerick heeft begin mei 1821, zonder opgave van datum, de toen recente dood van Jozef kort verhaald. Toen zij op 2 juni Jezus’ verhuizing naar Kafarnaüm meedeelde, zei ze: “Jozef kan nu ongeveer twee maanden dood zijn.” Deze twee aanduidingen laten dus een speelruimte tussen 5 en 8 weken. K. Emmerick verhaalt weinig over Jozefs dood en wij zullen het straks bijna geheel geven. Maria van Agreda spreekt er uitvoerig over en wel zo mooi, dat wij, met verwijzing naar ons voorwoord, gaarne een deeltje overnemen van wat zij over Jozefs dood te vertellen had.

“Meerder jaren vóór zijn dood is Jozef ziek geweest en al die tijd belastte Maria zelf zich met de broodwinning. In die lange en smartelijke ziekte, die als een vuuroven was van geduld en liefde tot God, werd zijn ziel van dag tot dag onbevlekter, schitterender, rijker aan verdiensten. Als Maria nu wist dat zijn dood werkelijk naderde, bad zij haar Zoon om een vreedzame dood voor haar bruidegom en zijn vader. De man Gods had hen immers zo lang en trouw gediend. Jezus antwoordde: ‘Moeder, uw bede is mij aangenaam, Ik wil ze verhoren; Jozefs verdiensten staan mij voor ogen. Ik zal hem krachtig bijstaan en, als het uur gekomen is om hem te verheerlijken, zal Ik hem op een zo hoge troon verheffen, dat zijn glorie een voorwerp van lof zal zijn zowel voor de mensen als voor de engelen. En in alle volgende tijden zal Ik voor uw bruidegom doen wat Ik nooit voor een ander zal doen.’ Gedurende de negen dagen die zijn dood vooraf gingen, waakten Jezus en Maria bij zijn bed; altijd was iemand van beide bij hem, zodat Jozef geen ogenblik alleen bleef. Daags vóór zijn dood geraakte de heilige man in een langdurige extase. Hij blaakte van liefde bij de aanschouwing van al Gods weldaden in het algemeen en in het bijzonder jegens hem. Hij beschouwde God in zijn wezen en zag duidelijk zonder sluier of wolk als in een klare spiegel wat hij vroeger geloofd had over de onbegrijpelijke Godheid van Christus, het mysterie van menswording en verlossing, over de toekomstige Kerk, de sacramenten en geheimen waarvan zij de draagster en bewaardster zou zijn. De H. Drie-eenheid bestemde hem tot voorloper van de Heiland bij de profeten en oudvaders in het voorgeborchte der Hel. Hij moest hun een nieuwe aankondiging brengen van de nabijheid der verlossing en hen voorbereiden op het bezoek van de Heiland zelf na enkele jaren. Dit was het ogenblik van hun verlossing. Die Heiland zou hen uit de schoot van Abraham in de eeuwige rust en zaligheid brengen.”

Hierna vertelt dezelfde zienster uitvoerig over de dood zelf van Jozef, maar hier stellen wij ons tevreden met de karige aanduidingen die A.K. Emmerick geeft. Zij zegt: “Toen Jezus ongeveer 30 jaar oud was, vermeerderde Jozefs zwakheid meer en meer, hij werd zieker en zieker. Ook zag ik Jezus en Maria dikwijls bij hem. Maria zat vaak vóór zijn legerstede, hetzij op de grond (volgens oosters gebruik), hetzij op een laag rond bankje met drie pikkels, dat hun ook wel tot tafel diende. Wanneer zij Jozef op zijn bed verkwikking bracht, waren het drie witte lange rechthoekige schijfjes brood van nagenoeg twee vingers breed; ze lagen op een schoteltje naast elkaar. Ook werden hem kleine vruchten op een schaaltje gebracht. Uit een soort kruikje boden zij hem te drinken aan. Op het ogenblik van Jozefs dood zat Maria aan het hoofdeinde van zijn legerstede en hield Zij hem in haar armen en Jezus stond nabij zijn borst. Ik zag de kamer met licht en engelen vervuld. Na zijn dood werd het lichaam, de handen onder de borst gekruist, in een witte lijkdoek gewikkeld en in een smalle kist neergelegd en bijgezet in een mooie grafspelonk, die een brave man hem had afgestaan. Buiten Jezus en Maria vergezelden slechts weinige mensen de kist naar het graf. Ik zag ze omstraald van licht en door engelen omgeven”, aldus K. Emmerick.

Wegens deze schone dood in het bijzijn van Jezus en Maria wordt de H. Jozef ook vereerd en aanroepen als de patroon van de goede dood. Verder vertelt A.K. Emmerick: “Jozef moest vóór de Heer sterven, omdat hij tegen de vervolgingen, het lijden en de dood van Jezus niet bestand zou geweest zijn: hij zou het niet hebben kunnen overleven; hij was te gevoelig en te liefdevol.”

Maria van Agreda bezingt het geluk van de H. Jozef: “Vanwaar is het geschied, o Jozef, dat gij zo ongelofelijk begenadigd werd? Inderdaad, van u alleen en van geen enkel ander adamskind kan gezegd worden: God is de uwe geweest en wel zo dat Hij als uw eigen Zoon aanzien werd en gold, ja, in menig opzicht ook was. De eeuwige Vader heeft u zijn beminde Zoon en geliefde dochter toevertrouwd. De H. Geest heeft u bij zijn bruid tot plaatsvervanger aangesteld. De ganse Drie-eenheid heeft haar ‘enige en uitverkoren geliefde’ aan u tot ware bruid gegeven. O grote heilige, begrijpt gij zelf deze uw veelzijdige en grote waardigheid? Is het tot u doorgedrongen dat uw engelachtige vrouw de Koningin van Hemel en Aarde is en gij zelf de bewaarder zijt van de onuitsprekelijke geheimen en schatten van God?”

Litanie tot de H. Jozef

Heer, ontferm U over ons.
Christus, ontferm U over ons.
Heer, ontferm U over ons.
Christus, aanhoor ons..
Christus, verhoor ons.

God, Hemelse Vader, ontferm U over ons.
God, Zoon, Verlosser van de wereld, ontferm U over ons.
God, Heilige Geest, ontferm U over ons.
Heilige Drievuldigheid, een God, ontferm U over ons.

Heilige Maria, bid voor ons,
Heilige Jozef, (telkens:) bid voor ons
Roemrijke afstammeling van David,
Licht van de aartsvaders,
Bruidegom van de Moeder van God,
Kuise bewaarder der Heilige Maagd,
Voedstervader van Gods Zoon,
Zorgvolle verdediger van Jezus,
Hoofd van het Heilig huisgezin,
Zeer rechtvaardige Jozef,
Zeer zuivere Jozef,
Zeer voorzichtige Jozef,
Zeer moedige Jozef,
Zeer gehoorzame Jozef,
Zeer getrouwe Jozef,
Spiegel van geduldigheid,
Minnaar van de armoede,
Toonbeeld van de werklieden,
Sieraad van het huiselijk leven,
Bewaarder der maagden,
Steun der huisgezinnen,
Troost der ellendigen,
Hoop van de zieken,
Patroon van de stervenden,
Schrik van de duivelen,
Beschermer van de Heilige Kerk,

Lam Gods, dat wegneemt de zonden van de wereld, Spaar ons Heer,
Lam Gods, dat wegneemt de zonden van de wereld, Verhoor ons Heer.
Lam Gods, dat wegneemt de zonden van de wereld, Ontferm U over ons.

God heeft Hem aangesteld tot Meester over zijn huis;
En tot Vorst over al zijn goederen.

Laat ons bidden:
O God, die in Uw onuitsprekelijke Voorzienigheid U gewaardigd hebt de Heilige Jozef tot bruidegom van Uw Heilige Moeder te verkiezen, geef dat wij Hem, die wij als beschermer op aarde vereren, tot voorspreker mogen verdienen in de hemel. Gij die leeft en heerst in de eeuwen der eeuwen. Amen.

Uit: De heerlijkheden van Sint Jozef, Antwerpen, derde vermeerderde uitgave, 1978

Gepubliceerd door Michaël Dekee

Michaël (°1991) studeerde biologie aan de UGent. Hij publiceert op verschillende websites artikelen over geloof en wetenschap en is auteur van verschillende boeken, waaronder "De evolutietheorie ontkracht" en "Het Geheim van Fatima". Alle berichten van Michaël Dekee weergeven